به نقل از «الف»

ورود نابازیگران کم‌هنر اما پرفالوور به سینما و تلویزیون

تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۴۴۹۷۹

روزنامه صبح‌نو در گزارشی به ورود نابازیگران مطرح شده در فضای مجازی یا به‌اصطلاح اینفلوئنسرها به عرصه بازیگری و معایب این کار پرداخته است که در ادامه بخش‌های مهم آن را می‌خوانید.

همه افرادی که علاقه‌مند به بازیگری هستند، استعداد بازیگری ندارند و همه افرادی که استعداد این کار را دارند در این دنیای رنگارنگ و پر جادو به حق خود نمی‌رسند مانند خیلی از مشاغل دیگر.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما این روزها شاهد بازیگری و چهره‌شدن افرادی هستیم که کوچک‌ترین تلاشی برای جایگاهی که در آن قرار دارند نکرده‌اند و عملا شانس و کمی شوخی آن‌ها را شاخص‌تر از دیگران کرده است؛ تکیه به افرادی که اصطلاحا اینفلوئنسر نامیده می‌شوند و دارای شهرت مجازی هستند از اصل، کاری غیرحرفه‌ای است.

در دنیای امروزی، کلمه اینفلوئنسر بیشتر برای توصیف کسانی به‌کار می‌رود که از طریق کانال‌های دیجیتالی خود در ذهن مردم نفوذ می‌کنند و اجتماع رایج این روزها هستند. عموماً تعداد دنبال‌کننده‌های این افراد بسیارزیاد است و معمولاً همه از او حرف‌ شنوی دارند.

درآمد اینفلوئنسرهای فضای مجازی گاهی از دستمزد بازیگران سینمای ایران نیز بیشتر است. محمد مسیحی، معاون درآمدهای مالیاتی سازمان امور مالیاتی اعلام کرده که هیچ معافیت مالیاتی برای فعالیت‌های پردرآمد فضای مجازی وجود ندارد و قرار شده است که اینفلوئنسرها هم از امسال مالیات بدهند.

فروش هرچه بیشتر در گیشه و ارتباط تنگاتنگ با تبلیغات در فضای مجازی، کم‌کم تبدیل به یک ارزش و رسم در سینمای ایران شده است. خیلی از سریال‌هایی که ساخته می‌شود، چه برای پخش در رسانه ملی و چه شبکه نمایش خانگی یا حتی فیلم‌های سینمایی، از شاخ‌های اینستاگرامی یا اینفلوئنسرها دعوت به همکاری کرده‌اند و این موضوع به نوعی خیانت به سینمای ایران و اهالی آن محسوب خواهد شد.

وجود برنامه‌ای مانند «خنداننده‌شو» خیلی به جوانان و افرادی که توانایی استندآپ کمدی داشته‌اند کمک کرده اما قرار نیست هرفردی که در چند برنامه مقابل دوربین برنامه پرمخاطب «خندوانه» قرار گرفت از آن به بعد جزو هنرمندان محسوب شود و بخواهد رشته‌های گوناگونی مثل بازیگری و اجرا را تجربه کند!

ورود نابازیگران کم‌هنر اما پرفالوور به سینما

متاسفانه چند صباحی است افرادی دابسمش می‌سازند یا کلیپ‌های کوتاه هجوآمیز تولید می‌کنند که به‌دلیل داشتن تعداد زیادی دنبال‌کننده (فالوور) به پروژه‌های سینمایی دعوت می‌شوند و باید منتظر نسل جدیدی از نابازیگران کم‌هنر اما پرفالوور در سینما باشیم.

انتخاب بازیگر از اینستاگرام پیامدهای بسیار بد و منفی را در پی دارد و باعث می‌شود سیل عظیمی از دوستداران سینما، به جای تلاش و پشتکار در این حرفه سعی کنند خود را با انتشار انواع کلیپ‌های هجو به شاخ اینستاگرامی تبدیل کنند تا شاید بتوانند از این راه پای خود را به سینمای ایران بازکنند.

در ادامه نگاهی انداخته‌ایم به افرادی که شهرت در فضای مجازی مثل یک سکوی پرتاب، باعث شده به سینما،تلویزیون و تئاتر راه پیدا کنند و راه سختی را که عده‌ای در پیش دارند با مشهور شدن در فضای مجازی، خیلی آسان‌تر طی کنند.

مهسا ایرانیان

مهسا ایرانیان با استنداپ کمدی «خندوانه» دیده شد و بعد از آن اجرای «ویتامین خ» در شبکه نسیم را برعهده داشت و به تازگی هم به‌عنوان راوی مسابقه «خانواده باحال» هم فعالیت می‌کند. او در کار دوبله و صداگذاری روی انیمیشن نیز تبحر دارد. بیشتر شهرت او به واسطه استندآپ در اینستاگرام و فضای مجازی است.

علی صبوری

علی صبوری با حضور و برنده شدن در برنامه «خندوانه» به شهرت رسید و طرفداران خاص خود را پیدا کرد. گفتنی است؛ صفحه او جزو پر طرفدارترین صفحات در اینستاگرام است. صبوری این شب‌ها در سریال «آخر خط» به کارگردانی علی مسعودی که از شبکه سه سیما در حال پخش است نقش‌آفرینی می‌کند. البته علی صبوری با تعهد حقوقی به مدت 10 سال به تلویزیون متعهد شده که خارج از عرف و شؤونات کشور در فضای مجازی تولید محتوا نکند.

جواد خواجوی

 جواد خواجوی، دوبلوری مشهدی زبان است که دابسمش‌هایش در شبکه‌های مجازی منتشر می‌شود. فعالیت جدی خواجوی با صداگذاری کلیپ‌ها و انتشار آن در صفحه شخصی‌اش، از آبان‌۹۶ آغاز شد و کم‌کم صفحه شخصی او هزاران طرفدار پیدا کرد. از آنجا که او در صداگذاری توانست موفق شود لذا از طرف خندوانه برای همکاری دعوت شد. او به واسطه شهرتش در اینستاگرام در دو سریال «محرمانه» و «سرباز» و تئاتر «عشق من حامد بهداد» نقش‌آفرینی کرده است و در حال حاضر در اتاق فکر برنامه اینترنتی «امشو» به کارگردانی مجید صالحی حضور دارد.

مجتبی شفیعی

مجتبی شفیعی هم جزو اینفلوئنسر‌های اینستاگرام است که فعالیت خود را از رادیو با ساخت آیتم‌های طنز برنامه «اینجا ایران است» آغاز کرد. اولین تجربه تصویری او ایپزود امانت‌دار سریال «قصه‌های تبیان» بود. او به مدت سه سال در رادیو اینترنتی «سرنا» بسیار مورد استقبال قرار گرفت تا اینکه سال‌97 با انتشار ویدیوهای اخبار زود نیوز به شدت سر زبان‌ها افتاد.

سهیل مستجابیان

سهیل مستجابیان از طریق برنامه دابسمش و لب‌خوانی کرد و در فضای مجازی به شهرت رسید. وی پس از این شهرت در نمایش «اتو پیای مشکوک»، «بگرد تا بگردم» و فیلم «بی‌حسی موضعی» به کارگردانی حسین مهکام نقش‌آفرینی کرده است.

منبع: الف

کلیدواژه: فضای مجازی سینمای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۴۴۹۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برگزاری کنفرانس بین المللی وب پژوهی در دانشگاه علم و فرهنگ

دهمین کنفرانس بین المللی وب پژوهی با حضور مهدی باصولی، رئیس دانشگاه علم و فرهنگ از روز گذشته در دانشگاه علم و فرهنگ آغاز به کار کرد و تا امروز، ۶ اردیبهشت ماه ادامه دارد.

به گزارش ایسنا، محمدجواد شایگان فرد، دانشیار دانشگاه علم و فرهنگ و دبیرکنفرانس بین المللی وب پژوهی با اشاره به اهمیت برگزاری این رویداد بین‌المللی، به شرح گزارش مختصری از دوره‌های قبل پرداخت.

وی در خصوص انتخاب محورهای این کنفرانس خاطرنشان کرد: کمیته علمی کنفرانس بین‌المللی وب پژوهی ۱۵ محور اصلی را برای کنفرانس انتخاب کرد که از جمله آنها می‌توان به یادگیری ماشین، یادگیری عمیق در وب، وب‌کاوی، وب معنایی و تحلیل وب، اینترنت اشیا، بازیابی اطلاعات، شبکه‌های اجتماعی، سکوهای ابری، انبوه و توزیع شده، بلاک‌چین و رمزارز، تعامل انسان و رایانه، کیفیت وب، سکوها و ابزارهای نرم‌افزاری وب، کسب‌وکار و بازاریابی الکترونیکی، امنیت وب، تحلیل رفتار و شخصی‌سازی، پردازش تصویر در وب، رسانه و ارتباط‌شناسی وب، وب و جامعه اشاره کرد.

دبیر کنفرانس بین‌المللی وب پژوهی در ادامه افزود: ما در این کنفرانس به‌ تمامی موضوعاتی که مربوط به حوزه وب می‌شد نیز توجه کردیم و صرفاً به دنبال ابعاد فناوری آن نبوده و نویسندگان حوزه علوم‌انسانی و… را نیز تشویق کردیم تا در این حوزه ورود کنند.تعداد ۱۴۲ مقاله پذیرش شده است که ۴۵ مورد شفاهی است، البته نکته حائز اهمیت این است که هر مقاله دو داور داشته و بعد اعلام نتایج شده است.

وی عنوان کرد: مقالات و پژوهش‌هایی متعددی به زبان‌هایی فارسی و انگلیسی به دبیرخانه کنفرانس ارسال شده است که آثار پذیرفته شده در پایگاه‌هایی معتبر علمی داخلی نظیر SID و ISC و خارجی نظیر IEEE Xplore نمایه شده است. گفتنی است امسال حدود ۷۵ درصد مقالات به زبان انگلیسی بوده است و این نشان از تمایل پژوهشگران به تعاملات بین‌المللی است.

*مسئله اجتماعی، راه حل اجتماعی دارد

همچنین در ادامه این کنفرانس آرش حیدری عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ به عنوان سخنران ویژه درباره شکاف دیجیتال(گفتاری درباره نسبت فضای مجازی و فضای اجتماعی) نکاتی را مطرح کرد.
حیدری گفت: «مسئله اجتماعی، راه حل اجتماعی دارد» این گزارۀ کلیدی محوریتی اساسی در فهم علوم اجتماعی دارد. فقدان مواجهه با این گزاره موجب می‌شود که برای حل مسائل اجتماعی مسیرهایی غیر اجتماعی پیموده شود و این مسیر ضرورتاً با شکست مواجه خواهد شد.

وی افزود:  فهم امر اجتماعی همواره نسبتی با مفهوم فضا دارد. فضای اجتماعی در حدفاصل کنش‌ها، تعامل‌ها و روابط میان افراد شکل می‌بندد و چیزی را خلق می‌کند که «حوزه عمومی» نامیده می‌شود. حوزه عمومی عرصه تعاملات نمادین و معنادار انسان‌ها است و مجموعه وسیعی از الگوهای تعاملی را در بر می‌گیرد.

عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ در ادامه تشریح کرد: این شبکه تودرتو که حاصل کنش و واکنش میان انسان‌هاست ساختاری نظام‌مند به خود می‌گیرد و به سیستمی سیال بدل می‌شود. این سیستمِ سیال واجد کلیتی می‌شود که چیزی بیش از تک تک اجزای آن است. این تبیین بدان معناست که «جامعه جمع جبری تک تک افراد نیست» بلکه نظامی است که در نتیجۀ تعاملات جزئی واجد یک کلیت می‌شود و امور اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و… را در بر می‌گیرد. از این حیث جامعه یک کلیت است، یک فضای خلق شده است که بخش‌ها، اجزا و خرده‌نظام‌هایی دارد.
حیدری عنوان کرد:  با این مقدمه، فضای مجازی را باید زیرمجموعه فضای اجتماعی دانست. خطای رایج در فهم رابطه میان فضای اجتماعی و فضای مجازی آنجاست که گاه این دو را اینهمان فرض می‌کنند و فهم امر اجتماعی و فضای اجتماعی را به فهم فضای مجازی تقلیل می‌دهند. درست در این نقطه است که مفهوم شکاف دیجیتال موضوعیت می‌یابد.

وی همچنین عنوان کرد: جنس و نوع و کیفیت دسترسیِ کاربران به فضای مجازی تابع شرایط اجتماعی آنهاست. نابرابری‌ها، تضادها و تعاملات اجتماعی در فضای مجازی بازتولید می‌شوند. به عبارت دقیق‌تر شکاف‌هایی که در قلمرو اجتماعی در سطوح مختلف (سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی) تولید می‌شوند در قلمرو مجازی تکرار و تثبیت می‌شوند. درست در همین نقطه است که درباره فهمِ نسبت فضای اجتماعی و فضای مجازی نیاز به بازاندیشی اساسی وجود دارد.

عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ خاطرنشان کرد: فروکاست فهم فرایندهای اجتماعی، مسائل اجتماعی، و فضای اجتماعی به فضای مجازی به معنای نادیده گرفتن منطق درونیِ امر اجتماعی است. فضای مجازی مبتنی بر بازنمایی است، اینکه چه کسی در چه جایگاهی توان بازنمایی بیشتری دارد بیش از آنکه به فضای مجازی مرتبط باشد به فرصت‌ها و امکاناتی وابسته است که در فضای اجتماعی کسب شده است. بنابراین بازنمایی فضای مجازی همواره واجد شکافی بنیادینی است با آنچه در فضای اجتماعی در حال رخ دادن است. بنابراین این مبحث برای مفهوم‌پردازیِ نسبت میان این دو فضا و توضیح چگونگی بازتولید روابط نابرابر اجتماعی در فضای مجازی است.

روز اول این مراسم با حضور اساتید و مهمانانی از مرکز تحقیقات مخابرات، وزارت علوم،تحقیقات وفناوری، ایرانداک، جهاددانشگاهی، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی و علامه طباطبایی و….حضور داشتند و در این کنفرانس جایزه پرفسور کامبیز بدیع اهدا خواهد شد.

انتهای پیام